Telmo omschrijft zichzelf als driving winemaker. Vanwege de vele kilometers die hij over de weg aflegt binnen Spanje. Hij kreeg wijn van huis uit met de paplepel ingegoten. Zijn vader had in 1967 Remelluri in Rioja gekocht en dat bedrijf vervolgens aan een grote reputatie geholpen. Niettemin gaf Telmo de voorkeur aan een carrière daarbuiten. Zijn opleiding tot oenoloog volgde hij in Bordeaux en behalve bij Remulluri deed hij in Frankrijk praktijkervaring op bij châteaux als Cos d’Estournel en Petit Village in Bordaux, en bij vooraanstaande Rhôneproducenten als Chave, Clape, Beaucastel en Trévallon. Weer terug in Spanje startte hij in 1994 zijn eigen bedrijf, Companñía de Vinos Telmo Rodríguez. Telmo wilde het allemaal anders gaan doen. Tot op zekere hoogte althans. Hij is allesbehalve een wereldvreemde dromer, maar idealist en zakenman tegelijk. Enerzijds stoorde hij zich aan bepaalde negatieve ontwikkelingen binnen de Spaanse wijnbouw, zoals modernisering en rationalisering van de verkeerde soort, anderzijds zag hij ook dat de tijd rijp was voor dynamische initiatieven. “Sinds de 19de eeuw is Spanje alleen maar gericht geweest op volume en bulk. Zelfs Rioja, want waarom werden daar zoveel bodegas pal aan het spoor gebouwd? Notie van het terroir was ver te zoeken. Tot ver in de twintigste eeuw waren er in Spanje eigenlijk maar drie namen die iets voorstelden: Rioja, Jerez (sherry) en Torres. Momenteel ziet het er veel opwindender uit. Het enorme potentieel van Spanje begint eindelijk op de juiste waarde geschat te worden. Zie bijvoorbeeld wat er gebeurd is in het ooit zo boerse Priorat, een totale metamorfose. Er ligt nog zoveel meer in het verschiet. De mogelijkheden van witte druiven in Spanje zijn werkelijk uitdagend.